از یک سو جان گرفتن تفکرات قدیمی و سنتی، موجب به حاشیه رانده شدن توسعه در صنعت نفت خواهد شد و این درحالیست که پاک نژاد را در وزارت نفت به عنوان حامی تفکر توسعه گرا می شناسیم.
از سوی دیگر شایعه انتخاب برخی مدیرانی که سوابق ضد توسعه و همچنین حراستی دارند یادآور دورانی از دولت گذشته است که از وزارت نفت انتقاد می شد که چرا مدیرانی را در صدر امور قرار می دهد که فاقد سوابق فنی و تخصصی هستند یا سوابق حراستی آنها بر سوابق فنی آنها غلبه دارد.
مصداق بارز این افراد، حمید دریس و همایون کاظمینی، دو گزینه مطرح شده برای تصدی مسئولیت شرکت مناطق نفتخیز جنوب و شرکت مهندسی و توسعه نفت هستند. دو شرکت بسیار تاثیرگذار که نقش مهم و استراتژیکی در پیشبرد پروژه های صنعت نفت و افزایش تولید نفت دارند.
اما انتخاب حمید دریس که به ضدیت با تفکرات توسعه گرا در صنعت نفت شهرت دارد برای مسئولیت مهمی همچون مدیریت شرکت مناطق نفتخیز جنوب که سهم عمده تولید نفت کشور را در اختیار دارد بسیار نگران کننده است.
همچنین انتخاب احتمالی همایون کاظمینی به عنوان مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه نفت (متن) که بازوی مهم شرکت ملی نفت در توسعه میادین نفتی بویژه در غرب کارون محسوب می شود نگرانی در مورد توسعه این میادین را که همین حالا هم با موانع فراوانی مواجه هستند افزایش می دهد.
همایون کاظمینی فاقد تخصص و تجربه موردنیاز فنی برای تصدی این مسئولیت است و به دلیل فعالیت طولانی در بخش حراست، به عنوان مدیری حراستی و غیرفنی شناخته می شود. آیا با چنین انتخابهایی برنامه افزایش ۴۰۰ هزار بشکه ای نفت طی یک سال که توسط وزیر نفت اعلام شده بود، محقق می شود؟
امید که با تجدیدنظر در این انتصابات احتمالی، شاهد تداوم محوریت تفکر توسعه گرا در صنعت نفت باشیم.
source