دکتر محمدرضا شفیعیکدکنی هم ادیبی است دانشمند، هم شاعری است فحل، و هم روشنفکری است آزاده؛ عمر بلند و سالها مشارکت فعالش در این هر سه قلمرو، مرجعیتی به وی بخشیده که در ایران عهد جدید، تنها قابل قیاس با مرجعیت بزرگانی است چون ملکالشعرا بهار و دهخدا. در آب و خاکی که قرنها زخمخوردۀ استبداد و مستعدِ سفلهپروری و سفلهسالاری بوده، ظهور و بقا و دوام چنین شخصیتهایی حقا که عجیب است، که اگر سکوت کنند مرجعیتشان پیشِ خلق خدشهدار میشود، و اگر از درِ مخالفتِ آشکار درآیند و بخروشند دوام و هستیشان نابود میشود.

source