به گزارش اکوایران، مهدی کوچکزاده، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه تا به حال شرکت ملی نفت ۲ ساختمان خود در اروپا (لندن و روتردام) بهدلیل محکومیت در پرونده کرسنت را از دست داده، لذا به نظر شما چه اقداماتی باید صورت بگیرد تا جلوی خسارات بعدی پرونده کرسنت به کشور گرفته شود؟، گفت: شما در این سوال فرضهایی را مسلم در نظر گرفتهاید که برای من روشن نیست.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، نماینده مردم تهران، ری، اسلامشهر، شمیرانات و پردیس در مجلس افزود: من اطلاعی از ساختمانهای شرکت ملی نفت در اروپا و نیز محکومیت در پرونده کرسنت ندارم و به نظرم این سروصداها بازیهای رسانهای برای دامن زدن به فضای یاسآلود و مسموم و منفعل کردن بیشتر افکار عمومی در جنگ رسانهای دشمن از یکطرف و لوث کردن پرونده و کم کردن فشار از روی متهم اصلی آن آقای بیژن زنگنه است.
این نماینده مجلس میگوید، راه جلوگیری از خسارات بیشتر به کشور در ماجرای کرسنت، تسریع در رسیدگی قضایی به پرونده به دور از جنجالهای سیاسی و رسانهای است.
کوچکزاده در پاسخ به سوالی مبنی براینکه هم آقای بیژن زنگنه و هم آقای سعید جلیلی یکدیگر را متهم به خیانت در پرونده کرسنت میکنند و در زمان انتخابات ریاستجمهوری هم این پرونده خیلی سروصدا کرد، اما چرا تاکنون هیچ اقدامی برای شناسایی و برخورد با عاملان پرونده کرسنت نشده است؟، گفت: اینطور نیست که دو طرف پرونده کرسنت آقایان زنگنه و جلیلیاند، چون در پرونده کرسنت یکطرف مراجع قضایی، کمیسیون اصل نود مجلس و مدعیالعموم و طرف دیگر متهم آن، آقای زنگنه است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: یکی از دلایل به نتیجه نرسیدن پرونده کرسنت بازیهای رسانهای است و اگر کسانی مایل به نهایی شدن سریعتر پرونده باشند باید از دامن زدن به این بازیها پرهیز کنند.
نماینده مردم تهران، ری، اسلامشهر، شمیرانات و پردیس در مجلس بیان کرد: کرسنت در کمیسیون اصل نود از سالها قبل پرونده دارد و خود من در مجالس گذشته در رسیدگی به آن نقش و مسئولیت داشتم.
کرسنت؛ کینه شخصی یا قصور؟
اما چه شد که پس از سالها این پرونده دوباره موردتوجه قرار گرفت؟ در جریان مناظرات انتخاباتی، این سؤال مهم پورمحمدی از سعید جلیلی مطرح شد که «چرا از مناظره با بیژن زنگنه، وزیر نفت دولتهای خاتمی و روحانی، فرار کردید؟». این پرسش پورمحمدی بعد از آن بود که برخی از نامزدهای جبهه انقلاب و هوادارن آنها تلاش میکردند پرونده کرسنت را علیه جریان اصلاحات و اعتدال بربکشتند.
بعد از مطرح شدن این حرف باز هم بیژن زنگنه، وزیر نفت سابق، چندین بار به طور مستقیم سعید جلیلی را به مناظره دعوت کرد، اما این درخواست بیپاسخ ماند.
شاید تنها واکنش جلیلی به این دعوت مکرر به مناظره آنجایی بود که او گفت «جای متهم در دادگاه است» و به عبارتی او زنگنه را در این پرونده متهم دانست.
بر سر زبان آمدن پرونده کرسنت، برخی از کارشناسان و مدیران سابق را نیز در این زمینه به اظهار نظر وا داشت. محمود خاقانی، مدیر کل پیشین وزارت نفت ، به تاریخچه این قرارداد اشاره کرد و گفت که در بهمن ۱۳۸۴، پس از ورود دولت محمود احمدینژاد، اعلام شد که ایران قرارداد کرسنت را اجرایی نخواهد کرد. این تصمیم همزمان با مخالفتهای آمریکا و تلاشهای ابوظبی برای جلوگیری از اجرایی شدن این قرارداد بود.
خاقانی تصریح کرد که اجرایی نشدن کرسنت خسارات زیادی به اقتصاد ایران وارد کرد و به اظهارات محمدرضا رحیمی، معاون اول دولت وقت، که این قرارداد را خیانت خوانده، اشاره کرد.
او همچنین به نقش سعید جلیلی در جلوگیری از اجرایی شدن قرارداد و آثار منفی آن بر منافع ملی پرداخت و اعلام کرد که این کینه شخصی موجب ضرر ۲۵ میلیارد دلاری به کشور شده است.
نگاهی به آخرین مباحث مطرح شده درباره کرسنت: منافع ملی، قربانی درگیریهای سیاسی
اکوایران: در مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری، دوباره پرونده مناقشهبرانگیز قرارداد کرسنت به کانون توجه افکار عمومی کشانده شد. برخلاف بسیاری از موضوعات که دم انتخابات مطرح میشود و بعدا به فراموشی سپرده میشود، گویا قرار نیست «کرسنت» از یادها برود.
source