به گزارش پارسینه، دشت لار، یکی از وسیع‌ترین و بکرترین دشت‌های ایران، در دامنه‌های جنوبی قله دماوند و در مرز استان‌های تهران و مازندران، مقصدی است که هر عاشق طبیعت را مسحور خود می‌کند.
این دشت با وسعتی حدود ۷۰ هزار هکتار، که از سال ۱۳۵۴ به‌عنوان پارک ملی ثبت شده، ترکیبی از مناظر کوهستانی، چمنزارهای سرسبز و رودخانه‌های خروشان است که آن را به بهشتی برای سفر یک‌روزه از تهران تبدیل کرده است. اگر دلتان برای طبیعت بکر، هوای پاک و آرامش بی‌پایان تنگ شده، دشت لار همان جایی است که باید یک روزتان را به آن اختصاص دهید.
تابلوی زنده طبیعت؛ جاذبه‌ای که نفس را حبس می‌کند
دشت لار مثل یک نقاشی عظیم است که هر گوشه‌اش داستانی دارد. در بهار و اوایل تابستان، این دشت با شقایق‌های وحشی قرمز و گل‌های زرد و سفید پوشیده می‌شود و انگار فرشی رنگارنگ زیر پای قله دماوند پهن شده است.
قله دماوند، بلندترین کوه ایران، از دور مثل نگهبانی سرافراز بر دشت سایه انداخته و منظره‌ای خلق می‌کند که در کمتر جایی می‌بینید. رودخانه لار و چشمه‌های کوچکش، با آب زلال و خنک، در دل دشت می‌درخشند و صدای شرشرشان موسیقی طبیعت را کامل می‌کند. تپه‌های نرم و سرسبز، اسب‌های وحشی که گاهی در دوردست می‌دوند و آسمان آبی که در روزهای صاف با ابرهای پفکی تزئین شده، دشت لار را به یک کارت‌پستال زنده تبدیل می‌کند. غروب اینجا هم جادویی است؛ وقتی خورشید پشت کوه‌ها غروب می‌کند و نور نارنجی روی چمن‌ها می‌افتد، انگار دنیا برای لحظه‌ای آرام می‌گیرد.
آب‌وهوایی که روح را تازه می‌کند
دشت لار در ارتفاع ۲۴۰۰ تا ۳۰۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و به همین دلیل، هوایی خنک و مطبوع دارد. در بهار و تابستان، دما بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است و نسیم ملایمی که از کوه‌ها می‌وزد، حس تازگی بی‌نظیری می‌دهد. شب‌ها در این منطقه هوا سردتر است، پس یک لایه لباس اضافه همراهتان باشد.
بهترین زمان سفر، اواخر بهار تا اوایل تابستان است، وقتی گل‌ها در اوج شکوفایی‌اند و هوا برای پیاده‌روی و گشت‌وگذار ایده‌آل است. قبل از رفتن، هواشناسی را چک کنید؛ باران می‌تواند مسیر را گل‌آلود کند.
نقشه راه بهشت/ چطور به دشت لار برسیم؟
دشت لار در ۷۰ کیلومتری شرق تهران و نزدیک سد لار قرار دارد. برای رسیدن به آن، از تهران وارد جاده هراز شوید و بعد از حدود ۴۰ کیلومتر، به سمت پلور بپیچید. از پلور، جاده فرعی به سمت سد لار را دنبال کنید. بعد از سد، مسیر خاکی شروع می‌شود که حدود ۲۰ کیلومتر طول دارد و شما را به قلب دشت می‌رساند. این جاده خاکی نیاز به خودروی مناسب دارد، چون ناهموار است و در روزهای بارانی ممکن است چالش‌برانگیز شود.
کل مسیر از تهران حدود ۲ تا ۲.۵ ساعت طول می‌کشد. توجه کنید که دشت لار منطقه حفاظت‌شده است و ورود به برخی قسمت‌ها نیاز به هماهنگی و مجوز از محیط‌بانی دارد.
طبیعت وحشی و رنگارنگ
دشت لار به‌خاطر تنوع گیاهی‌اش معروف است. در بهار، شقایق‌های وحشی، گل‌های بابونه، گون و گیاهان دارویی مثل آویشن و بومادران، دشت را به یک باغ طبیعی تبدیل می‌کنند. این تنوع، دشت را به زیستگاهی غنی برای زنبورها و پروانه‌ها بدل کرده که در میان گل‌ها پرواز می‌کنند. از نظر جانوری، اینجا خانه حیواناتی مثل قوچ و میش، پلنگ، گرگ و روباه است، هرچند امروزه دیدن پلنگ نادر است.
اسب‌های وحشی که گاهی در دشت می‌چرند، به این طبیعت بکر حس آزادی خاصی می‌دهند. پرندگان شکاری مثل عقاب و کبک هم در آسمان و روی تپه‌ها دیده می‌شوند. رودخانه لار هم پر از ماهی قزل‌آلاست و ماهیگیری -با مجوز- یکی از جذابیت‌های این طبیعت است.
فرهنگ و زندگی اطراف دشت
روستاهای نزدیک دشت، مثل پلور و آبگرم لاریجان، مردمانی ساده و صمیمی دارند که بیشتر به دامداری و کشاورزی مشغول هستند. عشایر منطقه هم گاهی با گله‌هایشان به دشت می‌آیند و چادرهایشان منظره‌ای سنتی به این طبیعت می‌دهد.
محلی‌ها دشت لار را مقدس می‌دانند و داستان‌هایی از تاریخچه‌اش دارند؛ مثلاً اینکه دشت لار در گذشته چراگاه پادشاهان بوده است. اگر با اهالی گپ بزنید، ممکن است شما را به صرف چای آتشی یا نان محلی دعوت کنند؛ تجربه‌ای که سفرتان را شیرین‌تر می‌کند.
یک روز در بهشت را چطور سپری کنیم؟
برای سفر به دشت لار، صبح زود راه بیفتید تا از نور روز و طبیعت بیشترین استفاده را ببرید. کفش راحت، آب، خوراکی، دوربین عکاسی و کیسه زباله همراهتان باشد. پیاده‌روی در دشت، عکاسی از گل‌ها و کوه‌ها، پیک‌نیک کنار رودخانه یا تماشای حیات‌وحش، از کارهایی است که می‌توانید انجام دهید. اگر اهل کمپینگ هستید، یک چادر کوچک هم ببرید، ولی برای ماندن در شب نیاز به مجوز دارید. مسیرهای کوهستانی اطراف هم برای کاوش کوتاه جذابند، اما از محدوده مجاز دور نشوید. طبیعت را تمیز نگه دارید تا این بهشت برای نسل بعد هم بماند.
source