آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران، در گفت‌وگو با بازارنیوز درباره قاچاق سازمان‌یافته روزانه بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون لیتر سوخت از کشور، اظهار داشت: قاچاق سوخت یک مسئله پیچیده است. باید دید که آیا حاکمیت قصد دارد در برابر قاچاق سوخت بایستد یا خیر، زیرا حجم قاچاق آن‌قدر گسترده است که نمی‌توان آن را صرفاً به چند قاچاقچی مرزنشین نسبت داد.
وی افزود: وقتی موضوعی با این حجم و به‌صورت روزانه و سازمان‌یافته اتفاق می‌افتد، اگر نیروی انتظامی و مرزبانی که تمام مرزها را به‌دقت زیر نظر دارند، نسبت به این انتقال و قاچاق اشراف نداشته باشند، باید در ساختار حفاظتی و امنیتی کشور شک کرد. چگونه ممکن است میلیون‌ها لیتر سوخت روزانه قاچاق شود و کسی متوجه نشود؟
نجفی تأکید کرد: اینکه بگوییم قاچاق سوخت صرفاً یک فعالیت غیرقانونی است، درست نیست. این یک ساختار سازمان‌یافته است که سوخت ارزان‌قیمت کشور را از طریق مکانیزم‌های خاصی به خارج منتقل می‌کند. آیا می‌توان مرزنشینان را به‌عنوان ذینفعان اصلی این قاچاق دانست؟ بعید به نظر می‌رسد، زیرا بررسی وضعیت زندگی و مالی آن‌ها نشان می‌دهد که این قاچاق تأثیر چندانی بر بهبود کیفیت زندگی آنان نداشته است.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه بهتر است به جای واژه “قاچاق” از عبارت “تاراج سرمایه ملی” استفاده شود، گفت: این ساختار در اختیار تشکیلاتی است که سوخت را به خارج از کشور منتقل می‌کند. بنابراین، عبارت “تاراج” گویاتر از “قاچاق” است و ضروری است که مسئولان این تاراج شناسایی و پیگیری شوند، زیرا این فرآیند دیگر یک قاچاق ساده نیست.
وی ادامه داد: وقتی رئیس‌جمهور، مسئولان، مقامات و بخش خصوصی درباره این موضوع صحبت می‌کنند، اما هیچ تغییر یا اقدام مؤثری صورت نمی‌گیرد، نمی‌توان پذیرفت که ساختارهای نظامی و امنیتی کشور تا این حد در مقابله با این پدیده ناکارآمد باشند. بنابراین، باید پرسید که چه کسانی این تاراج ثروت ملی را مدیریت می‌کنند؟
نجفی در مورد مرزنشینان نیز توضیح داد: نباید مرزنشینان را به‌عنوان قاچاقچی خطاب کرد. آن‌ها در شرایط سخت و دشواری در مرزها زندگی می‌کنند و تنها راه معاش آن‌ها اغلب کولبری یا پیله‌وری است. این وظیفه دولت بوده که در طول چند دهه گذشته برای ساماندهی مرزنشینان و ایجاد اشتغال پایدار برای آن‌ها برنامه‌ریزی کند. اما وقتی مرزنشینان از حداقل امکانات رفاهی و انسانی محروم هستند، طبیعی است که به فعالیت‌هایی مانند تهاتر و جابه‌جایی کالا روی آورند. با این حال، آن‌ها مقصر اصلی این تاراج سوخت نیستند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا این حجم از سوخت از مبادی قانونی نیز قاچاق می‌شود، گفت: در این سطح باید به دنبال مدیران باشیم، نه قاچاقچیان. زیرا قطعاً مدیران بسیار توانمندی در پشت این فرآیند هستند که می‌توانند روزانه چنین حجم عظیمی از سوخت را از کشور خارج کرده و درآمد حاصل از آن را مدیریت کنند. این رقم کوچکی نیست و بیان آن ساده است، اما در عمل، یک ساختار عظیم و بی‌نظیر را می‌طلبد.
انتهای پیام/
The post قاچاق سوخت؛ معضلی پیچیده و بی‌پاسخ first appeared on پایگاه خبری تحلیلی بازارنیوز.
source