به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اسپیس، این تیم با استفاده از دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) تلسکوپ فضایی جیمز وب، 19کهکشان را که بخشی از خوشه‌های تار عنکبوتی هستند و یکی از بهترین گروه‌های کهکشانی مورد مطالعه در جهان را که در فاصله 11میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، تجزیه و تحلیل کرد.
آنها دریافتند که کهکشان‌هایی که به نظر می‌رسد سیاهچاله‌های بسیار پرجرم در قلب خود دارند، ستاره‌ها را با سرعت بسیار کمتری نسبت به کهکشان‌هایی بدون چنین سیاهچاله‌هایی تولید می‌کنند. این یافته‌ها ممکن است به پر کردن شکاف دیرینه در درک انسان از تکامل کهکشان کمک کند.
بیشتر بخوانید:
ریتم شیماکاوا، دانشیار نجوم در دانشگاه واسدا در ژاپن و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «ما موفق به دستیابی به نقشه‌هایی با وضوح بالا از خطوط نوترکیبی هیدروژن شدیم که نشان‌دهنده فعالیت تشکیل ستاره است. ما دریافتیم که کهکشان‌های پرجرم با سیاهچاله‌های پرجرم فعال در مقایسه با کهکشان‌های بدون سیاهچاله‌های پرجرم فعال، هیچ نشانه‌ای از تشکیل ستاره نشان نمی‌دهند.»
source