سوخت مازوت دارای مقادیر بالایی از گوگرد و سایر ترکیبات سمی است که سوزاندن آن منجر به تولید حجم زیادی از ذرات معلق و گازهای سمی می‌شود. این آلاینده‌ها تأثیر مستقیم بر آلودگی هوا دارند و افزایش آنها در هوای تنفسی، خطر بیماری‌های تنفسی و قلبی-عروقی را افزایش می‌دهد.
موضوع مورد توجه این است که هیچکدام از نیروگاه‌های کشور تمایلی به استفاده از سوخت مازوت ندارند چراکه استفاده از مازوت هزینه تعمیر، نگهداری و بهره‌بردای را تا ٥٠ درصد افزایش می‌دهد. به عبارتی مصرف سوخت‌های فسیلی بجز گاز حاوی موادی هستند که باعث رسوب‌زایی و خوردگی روی سطوح داغ بویلر می‌شوند.
در این بین در تهران نیز هیچکدام از نیزوگاه‌ها مازوت مصرف نمی‌کنند، در میان نیروگاه‌های تهران تنها نیروگاه بعثت، نیروگاه بخاری است که از سال ۱۳۹۱ بخش مصرف مازوت آن پلمب شده است و در تهران برای تامین برق هیچ نیروگاهی مازوت مصرف نمی‌شود.
از سوی دیگر بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی سازمان محیط‌زیست، منابع متحرک مانند خودروها و حمل‌ونقل عمومی بیشترین سهم را در آلودگی هوای شهرها دارند. به طور خاص، سهم نیروگاه‌ها در تولید ذرات معلق تنها حدود ۷ درصد اعلام شده است، در حالی که بخش حمل‌ونقل با سوخت گازوئیل و بنزین، نزدیک به ۸۰ درصد ذرات معلق را تولید می‌کند.
این آمار نشان می‌دهد که اگرچه مصرف مازوت در نیروگاه‌ها موضوعی نگران‌کننده است، اما کاهش آلاینده‌های ناشی از حمل‌ونقل و سوخت‌های سنگین نیز باید در اولویت قرار گیرد.
افزایش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر همچون خورشیدی و بادی می‌تواند نقش موثری در کاهش نیاز به سوخت‌های فسیلی در نیروگاه‌ها ایفا کند و بهبود سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی و کاهش وابستگی به سوخت‌های آلاینده مانند گازوئیل و بنزین می‌تواند به‌طور غیرمستقیم به کاهش مصرف مازوت و سایر سوخت‌های سنگین کمک کند.
در نهایت، مدیریت بحران مصرف مازوت و آلودگی ناشی از آن نیازمند یک برنامه جامع و یکپارچه است که شامل توسعه انرژی‌های پاک، بهبود زیرساخت‌های انرژی و حمل‌ونقل و مدیریت تقاضا باشد و لازم است که دولت به این موارد توجه ویژه داشته باشد.
source