هشتم آبان سال گذشته گزارش قتل پسری ۲۰ ساله در یکی از خیابان های جنوب پایتخت، به بازپرس جنایی تهران اعلام شد و به دستور او، گروهی از کارآگاهان جنایی تحقیقات خود را برای کشف راز این جنایت آغاز کردند.
بررسی ها حاکی از آن بود که پسر جوان پس از غروب خورشید از محل کارش خارج شده تا به سمت خانه اش برود اما در بین راه به دام زورگیران خشن افتاده بود. آن روز ۳ نفر که سوار بر یک دستگاه موتور سیکلت هوندا بودند به سمت مقتول هجوم بردند تا گوشی موبایل وی را به سرقت ببرند. پسر جوان اما در برابر زورگیران مقاومت کرد و همین موجب شد تا سارقان با چاقو چند ضربه به او بزنند تا هر طور شده گوشی را از دستش بگیرند.
سارقان بی رحم پس از سرقت، پا به فرار گذاشتند و گریختند و فردی که شاهد این سرقت خونین بود با پلیس و اورژانس تماس گرفت. هرچند جوان مجروح برای درمان به بیمارستان انتقال یافت اما به رغم تلاش پزشکان، به دلیل شدت جراحات وارد شده و خونریزی جانش را از دست داد.
سرقت های سریالی
گروهی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران، جست و جوی خود را برای دستگیری سارقان بی رحم آغاز کردند و بررسی های بیشتر نشان داد که این تنها سرقت اعضای این گروه نیست. زورگیران بی رحم به سمت طعمه های خود در خیابان حمله می کردند و چنانچه با مقاومت آنها برای سرقت مواجه می شدند، آنها را تا پرتگاه مرگ پیش می بردند. دزدان خیلی حرفه ای عمل می کردند چون در تمام سرقت هایشان، صورت هایشان را می پوشاندند و پلاک موتور هوندای خود را مخدوش می کردند اما شاهدان در آخرین سرقت متوجه یک طرح خاص روی موتور هوندای قرمز رنگ آنها شدند. این سرنخ، موجب شد تا ماموران پلیس آگاهی پایتخت تمام موتورهای هوندا قرمز رنگ در طح شهر را شناسایی کنند تا به موتور سارقانی که طرح خاص روی آن داشت، برسند.
دستگیری
با توجه به سرنخ به دست آمده، ۳ زورگیر حرفه ای شناسایی شدند؛ ۳ جوان ۱۸ تا ۲۰ ساله که تازه کار بودند. دو نفر از آنها دو روز قبل در عملیاتی غافلگیرانه دستگیر شدند اما نفر سوم همچنان فراری بود که با انجام اقدامات اطلاعاتی مشخص شد، وی در خانه دختر موردعلاقه اش پنهان شده است. با این سرنخ، آخرین عضو این گروه که نقش سرکرده را هم به عهده داشت دستگیر شد.
اعضای این گروه در بازجویی ها به قتل یکی از طعمه هایشان اعتراف کردند و تحقیقات از آنها به دستور قاضی موسی رضازاده بازپرس جنایی تهران ادامه دارد.
ماجرای سوء قصد به جان یک زن
سرکرده گروه جوانی ۲۰ ساله است. او و همدستانش سابقه ای ندارند و این اولین بار است که دستگیر می شوند اما سرقت هایشان به حدی خشن بود که لحظه ای به جان طعمه هایشان فکر نمی کردند. گفت و گو با این سارق خشن را می خوانید.
چند وقت است که باند سرقت راه انداخته ای؟
از پاییز پارسال. اما همیشه سرقت نمی کردیم. مثلا دی و بهمن پارسال، دست به سرقت نزدیم اما باز از ماه اسفند شروع کردیم.
چرا آنها را با چاقو به سمت طعمه هایتان حمله می کردید؟
چون مقاومت می کردند. اگر مقاومت نمی کردند و تسلیم مان می شدند که آسیبی به آنها وارد نمی کردیم اما اگر با مقاومت آنها مواجه می شدیم با چاقو به سمتشان هجوم می بردیم و زخمی شان می کردیم تا به آنچه که می خواستیم برسیم.
فقط گوشی سرقت می کردید؟
نه لزوما گوشی. هرچه قیمتی و ارزشمند بود؛ از کیف پول و موبایل هایشان گرفته تا طلا و ساعت هایشان.
فقط مرتکب یک فقره قتل شده اید یا ممکن است تعداد قربانیان بیشتر شود؟
تا جایی که می دانم فقط جوان ۲۰ ساله ای به قتل رسیده است. البته شانس آوردم چون اگر یکی دیگر از طعمه هایم به قتل می رسید، محکوم به دو فقره قتل عمدی می شدیم اما او زنده ماند.
ماجرایش را توضیح بده؟
می خواستیم کیف زنی را در یکی از خیابان های تهران سرقت کنیم که مقاومت کرد. من هم به جدال با او پرداختم و هلش دادم. سرش با جدول برخورد کرد و همانجا دو دستی بر سرم کوبیدم چون فکر کردم جانش را از دست داد. همان روز رفتم خانه دختر موردعلاقه ام و از او خواستم دعا کند زن جوان زنده بماند. بعد از پیگیری های فراوان متوجه شدم که او به کما رفته و هر لحظه ممکن است جانش را از دست بدهد اما بخت با او یا بهتر بگویم با من، یار بود و بعد از یک یا دو ماه چشمانش را باز کرد و به هوش آمد.
پس ممکن است، افرادی که به آنها چاقو زده اید، جان باخته باشد؟
نه فقط همین یک مورد بود. مابقی را من بعد از زخمی شدن، پیگیری می کردم وضعیتشان را. همه آنها جان سالم به در بردند و زنده ماندند. ضربه ها خیلی سطحی بود و خطر مرگ برای آنها نداشت.
همدستانت هم سابقه دار نیستند؟
نه. همه ما اولین بارمان بود که سرقت می کردیم. ما هر ۳ نفریم بچه محلیم و چون من از آنها بزرگتر بودم نقش سرکرده را داشتم.
چه شد که شما برای نخستین بار، چنین نقشه خشنی کشیدید؟
اشتباه کردیم. اگر می دانستیم دستمان به جنایت آلوده می شود هرگز چنین نقشه ای برای رسیدن به ثروت را انتخاب نمی کردیم.
source